اومدم فرودگاه برای بدرقه خواهرم و خانوادش که یک سال قبل مهاجرت کردن و حالا دو هفته ای اومده بودن ایران . تو صف پروازهای خروجی به افرادی که تو صف پرواز هستن نگاه میکنم دلم گرفته ، جوونها و خانواده هایی که دارن میرن رو نگاه میکنم گویی حس رهایی دارند و من دلم میسوزه برای کشورمون . کشوری که مردمش موقع خروج حس رهایی دارن و با خودشون میگن عطای وطن رو به لقایش می‌بخشیم دردناکه.....
به امید روزی که هیچ ایرانی تو کشورش احساس غربت نکنه و پیشرفتش رو در گروه مهاجرت نبینه ....
سلام
من فکر می کنم یک چشم و همچشمی در مهاجرت‌ها وجود دارد
وگرنه اوضاع هم آنقدر بد نیست
یعنی در خانواده ما که کلی مهاجر هست تقریبا هیچ کدامشان نه بیکار بودند و نه از نظر راهیان دغدغه ای داشتند
به قول معروف خوشی زیر دلشان را زد و رفتند
خواهر زاده همسرم خانمش مهماندار بود خودش هم کار کاسبی درست حسابی داشت
همسرش گیر داد بیا برویم کانادا
می گفت آخه من بروم آنجا چکار کنم
بالاخره از هم جدا شدند
بله چشم و هم چشمی هم خیلی موثر هست و مهاجرت به عنوان یک برگ برنده به حساب میاد .
جای خواهر گلت سبز باشه
ساز دهل هم از دور خوش است هر کسی دل کار کردن داشته باشه اینجا هم می تونه موفق باشه
بله کاملا درسته . البته مشکلات کار در ایران خیلی زیاد هست . و دخالت در امور شخصی هم در ایران مزید بر علت هست .
سلام
الهی آمین..امیدوارم که هیشکی اسیر غربت نشه...مخصوصا این غربت سردی که ما رو بلعیده...
امیدوارم شرایط کشور اینقدر خوب بشه که هیچکس به مهاجرت فکر نکنه و همه عزیزان مهاجرت کرده هم با آرامش خیال برگردن.
سلام
زمانی میزان مهاجرت از ایران در حد صفر بود
بله درسته و متاسفانه الان مهاجرت به عنوان یک موفقیت بزرگ برای جوانها محسوب میشه .
