در جایی این شعر رو خوندم و با خوندنش پاسخی برای اون نوشتم .
شعری که خوندم :
بلدم شعر دو چشمت بسرایم به دمی
معتی واره دل بردن و بستن بلدی؟
بلدم پل بزنم از دل خود تا به دلت
پای یک شاعر دیوانه نشستن بلدی ؟
این هم پاسخ من :
گفته بودی بلدی پل بزنی از دل خود تا به دلم
زدن یک پل محکم که با چشمک یک غیر نلرزد بلدی ؟
دل من سخت شد از دیدن دل بستن و بگسستن ها
دلبری از دل یک دلبر دل سخت و پر از غم بلدی ؟
و این هم پاسخ اصلاح شده بعد از پیام یاسی عزیز:
گفته بودی بلدی پل بزنی از دل خود تا به دلم
زدن یک پل محکم که به یک غمزه نلرزد بلدی
دل من سخت شد از دیدن دل بستن و بگسستن ها
دلبری از دل یک دلبر دل سخت و پر از غم بلدی ؟
بسیار عالی و زیبا
ممنون
اصلاح یاسی جان عالیه
بله به همین خاطر در مطلب اصلی آوردم . تا اصل امانت داری حفظ شود.
با درود
خوب بود
شعر عاشقانه
سن که بالا برود طبع شاعری هم سرد می شود
البته هر استعدادی با بی توجهی کم کم فراموش میشود.
به به
سلام صفا جون
با اجازه ت البته:
گفته بودی بلدی پل بزنی از دل خود تا به دلم
زدن یک پل محکم که به یک غمزه نلرزد بلدی ؟
سلام بسیار خوب وزن این بهتر هست . اصلاحش میکنم مرسی.
خوب جواب دادی اما سطر دومت وزن شعرتو بهم زده
بسیار خوب یک بار دیگه چک میکنم
بسیار زیبا و پرمعنا
خیلی ممنون .
سلام
جالب بود.
ممنون .