من و تنهایی و امید

زندگی فراز و نشیب بسیار داره و من به عنوان یک زن و مادر این فراز ونشیب رو با پوست و گوشت و استخونم لمس کردم و یاد گرفتم که همواره تعادل رو حفظ کنم هم تو فراز و هم تو فرود و همواره سعی میکنم هیچوقت خودم رو نبازم

من و تنهایی و امید

زندگی فراز و نشیب بسیار داره و من به عنوان یک زن و مادر این فراز ونشیب رو با پوست و گوشت و استخونم لمس کردم و یاد گرفتم که همواره تعادل رو حفظ کنم هم تو فراز و هم تو فرود و همواره سعی میکنم هیچوقت خودم رو نبازم

این روزهای کرونایی 1

تو این روزهایی که به خاطر کرونا خونه نشین شدیم پسرها با کامپیوتر و ps4  حسابی خودشون رو مشغول کردن و از فرصت تعطیلی کار و دانشگاه حسابی دارن استفاده میکنن و من هم با اینترنت و شبکه های اجتماعی واتس اپ و تلگرام مشغولم .

 کلی کارهای خونه عقب افتاده دارم که هی عقب میندازم و انجامش رو به فردا موکول میکنم.

 تعطیلات عید رو هم که نشد مطابق سالهای قبل با دوستان به مسافرت برم و حالا داره یک ماه  مثل برق و باد میگذره و من احساس میکنم هیچ استفاده مفیدی از این تعطیلات نکردم .حتی حس اینکه وبلاگم رو به روز کنم نداشتم گاهی پیاده روی کردم از هوای بیرون لذت بردم و تصمیم گرفتم بیام از احساسم بنویسم اما باز به یک ساعت و روز بعد موکول کردم و بعد هم دیگه اصلا  حس و حال  نوشتن رو هم از دست  میدادم .

ادامه دارد....

سال 1399

سال 1398 به پایان رسید سالی سخت و پر از خبرهای بد امیدوارم سال 99 سالی کاملا متفاوت از سال گذشته باشه سالی باشه  پر از خبرهای خوب ....

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

امیدوارم سال پیش رو سالی پر از صلح و دوستی برای همه جهانیان باشد .