روز مرگیها

این روزها با صحنه های جالبی روبرو میشم  :

از دفتر اومدم بیرون و دارم میرم به سمت خونه از  روبرو دختری داره میاد یک سویی شرت پوشیده که روی اون این نوشته چاپ شده :

اعصاب ندارما                     سمت من نیا        

تو مسیرم از جلو تعمیرگاهی که معمولا ماشینم را برای سرویس و تعمیر به آنجا میبرم و جوان بسیار مودب و دقیقی صاحب آن است رد می شوم میبینم با پسر کوچکش که حدود 4 سال دارد کناار یک قطعه از اتومبیل نشسته اند و پسر کوچک آچار بدست در حال باز و بسته کردن پیچی از آن قطعه هست طبق معمول سلام و احولپرسی میکنیم با لبخند میگویم ماشاالله پسرتون رو هم مکانیک کردین میخدد و میگوید خودش  اصرار دارد که آچار بدست بگیرد و پیچها را باز کند .

 با خودم میگویم کاش پسرهای من هم به فکر ازدواج باشند واقعا دلم نوه میخواهد ....